เหล่าคนรักหมาต่างก็รู้ข้อมูลพื้นฐานเรื่องอายุหมากันดีว่า อายุของหมานั้นเร็วกว่าอายุของมนุษย์ 7 เท่า แต่ความจริงแล้วอายุของหมาจะแตกต่างกันออกไปตามขนาดของตัวมันด้วย หมาพันธุ์ใหญ่อย่างเกรทเดนอาจมีอายุขัยต่ำกว่า 10 ปี ในขณะที่ชิวาว่าตัวจ้อยอาจอยู่ได้นานถึง 18 ปี การระบุช่วงอายุของหมาที่ละเอียดกว่านี้คือ หมาตัวหนึ่งจะนับว่าเข้าสู่วัยชราเมื่อมันมีอายุอยู่ใน 25 %สุดท้ายของอายุขัยที่ประเมินเอาไว้ และนี่คืออาการป่วยและโรคต่างๆ ที่มักพบในหมาที่มีอายุมาก

 

 

 

 

 

สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ควบคุมน้ำหนักของหมาให้เหมาะสม หมาที่อ้วนเกินไป จะทำให้เกิดแรงกดทับมหาศาลที่ข้อต่อของมัน อาการนี้พบได้ในทุกสายพันธุ์ แต่จะมีพบได้บ่อยกว่าในหมาพันธุ์ใหญ่ ซึ่งมีความเสี่ยงต่อโรคเหล่านี้อยู่แล้วชัดเจน เช่น โรคสะโพกเคลื่อน หมาต้องได้รับการตรวจร่างกายอย่างสม่ำเสมอ  เพื่อให้เห็นถึงสัญญาณของโรคข้อเข่าเสื่อมแต่เนิ่นๆ และผู้เลี้ยงเองต้องรู้ถึงสัญญาณต่างๆ ที่บ่งบอกว่าหมาอาจเป็นโรคข้อเสื่อมด้วย เช่น อาการลังเลไม่อยากเดินขึ้นบันได ท่าทางแข็งเกร็งโดยเฉพาะในช่วงเช้า และการเดินกะเผลก ทั้งหมดนี้เป็นตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น หากพบว่าหมามีอาการเหล่านี้ ควรปรึกษาสัตวแพทย์เรื่องการให้อาหารเพื่อการรักษา อาหารบางอย่างจะมีสูตรเฉพาะที่ช่วยเรื่องการเคลื่อนไหวและฟื้นฟูข้อต่อของหมาได้

 

 

2.โรคในช่องปาก เป็นหนึ่งในโรคที่พบได้บ่อยที่สุดในหมา โดยสามารถพบได้ในหมาทุกสายพันธุ์ และทุกขนาด โรคเหงือกหรือรำมะนาด สามารถทำให้เกิดความเจ็บปวด ฟันหลุด และมีแบคทีเรียในกระแสเลือดที่ทำลายอวัยวะภายในได้ หากไม่ได้รับการรักษาและปล่อยให้มีอาการเรื้อรังไปเรื่อยๆ เหงือกจะอักเสบ อาการเหงือกอักเสบจะเริ่มแสดงอาการผ่านทางเหงือกที่บวมแดง ลมหายใจมีกลิ่นเหม็น หลายคนคิดว่าการที่หมามีกลิ่นปากเป็นเรื่องปกติ  แต่ส่วนใหญ่แล้วสาเหตุของกลิ่นปากในหมา คือโรคภายในช่องปาก สังเกตอาการต่อมาคือ เหงือกร่น ในกรณีที่โรคเริ่มรุนแรงขึ้น เนื้อเยื่อเหงือกจะถดถอย ทำให้สามารถมองเห็นรากฟันได้ ถ้าหากโรคเหงือกอักเสบถูกปล่อยปละละเลย  จนมีอาการในระดับที่รุนแรง นั่นหมายความว่า หมาอาจมีปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงได้ หมาส่วนใหญ่โดยเฉพาะหมาที่มีน้ำหนักต่ำกว่า 10 กิโลกรัม มักจะเป็นโรคเหงือกในระดับใดระดับหนึ่งอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับสภาพทางกรรมพันธุ์ของมันด้วย โดยโรคในช่องปากสามารถเริ่มมีอาการได้เมื่อหมามีอายุ 18 เดือนเป็นต้นไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.โรคข้อเสื่อม หรือที่เรียกว่า โรคข้อกระดูกอักเสบ (Osteoarthritis) เกิดจากการเสื่อมของเซลล์เนื้อเยื่อบริเวณข้อกระดูก เมื่อข้อกระดูกเกิดการเสื่อมขึ้น กระดูกอ่อนและเนื้อเยื่อโดยรอบข้อกระดูกจะเกิดการหนาตัวทำให้ช่องว่างระหว่างข้อกระดูกแคบลง โอกาสที่กระดูกจะเกิดเสียดสีกันเวลาเคลื่อนไหวก็มากตามไปด้วย ประกอบกับน้ำไขข้อ ซึ่งเปรียบเสมือนสารหล่อลื่นตามธรรมชาติของข้อต่อ เกิดการผลิตออกมาลดลง หรือมีคุณภาพแย่ลง ทำให้เมื่อเกิดการเสียดสีกัน ก็ยิ่งสร้างความเสียหายให้กับกระดูกอ่อนผิวข้อและเนื้อเยื่อกระดูกใต้กระดูกอ่อนมากขึ้น ทำให้กระดูกอ่อนผิวข้อจึงขรุขระไม่ราบเรียบ น้องหมาจะเกิดความเจ็บปวด ไม่อยากใช้หมา นั่งหรือนอนมากกว่าลุกเดิน ทำกิจวัตรประจำวันไม่ได้ตามปกติ เดินยกขา บางตัวอาจซึมลง มีข้อบวม มีไข้ จับคลำหรือยืด หดข้อแล้วเกิดเสียงกรอบแกรบ มุมในการยืดลดลงบ้าง บางตัวเป็นมานานจนเกิดกล้ามเนื้อฝ่อลีบตามมาได้

 

ถ้าน้องหมามีอาการข้อเสื่อมแนะนำใหหา Antinol มาช่วยลดปวด ลดอักเสบ ให้ทานร่วมกับ CalFlex เพื่อเพิ่มน้ำไขข้อกระดูกและบำรุงระบบประสาทไปในตัว เหมาะกับน้องหมาอายุมากๆ ด้วยรักและหวังดี วันนี้ลาไปก่อนสวัสดีครับ