“คุณเป็นทาสหมาหรือเปล่า ทำไมมือถือถึงเต็มไปด้วยรูปหมา?”

หลายคนชอบถ่ายหมาตอนมีท่าทางตลกๆ

 เช่น

• เหยียดขานอนท่าแปลก

• ทำหน้ามึนๆ ขำๆ

• เล่นของเล่นแบบตลก
  มันเป็นโมเมนต์ที่เกิดขึ้นแค่แป๊บเดียว ถ้าไม่หยิบกล้องออกมาทันก็เสียดายสุดๆ

🧠และเรายังหายเครียดจากการดูรูปหมาได้อีกด้วย

เมื่อเหนื่อยๆ เครียดๆ แล้วเจอรูปหมาตลกๆ ก็ = ยิ้มทันที
มันคือ dopamine booster ที่ไม่ต้องเสียเงินเลย
บางคนถึงขั้นตั้งเป็นตั้ง wallpaper มือถือเป็นรูปหมาเองเลยด้วย

💬 และเรายังดึงดูดทาสหมาคนอื่นๆจากรูปได้ด้วย

บางทีไม่ต้องเล่าเยอะ ส่งแค่รูปหมากำลังทำหน้าตลกๆ ให้เพื่อนในแชต ทุกคนก็เข้าใจ

• ส่งเวลาเจออะไรขำๆ
  หมากลายเป็น meme ส่วนตัวไปเลย

📆 และเพราะ “รูปหมา = ไดอารี่ของชีวิต”

หลายคนเก็บภาพไว้เป็นความทรงจำ เช่น

• รูปวันแรกที่รับมาเลี้ยง

• รูปหลังอาบน้ำครั้งแรก

• รูปตอนไปเที่ยวด้วยกัน
  มันคือบันทึกชีวิตที่เราแชร์กับสัตว์เลี้ยงสุดที่รัก

มือถือคือกล้องที่อยู่กับเราตลอดเวลา และมันก็พร้อมเสมอสำหรับการเก็บภาพ “น้องหมา” ทุกช็อต
ยิ่งถ้าใครมีมือถือรุ่นใหม่ที่ถ่ายรูปได้ชัด ภาพน้องหมาก็ออกมาสวยจนอดถ่ายบ่อยๆ ไม่ได้ หลายคนเปลี่ยนมือถือบ่อยๆ เพราะอยากได้กล้องที่ชัดขึ้นเพื่อถ่ายรูปหมาเท่านั้นเอง

เหมือนที่บางคนมีลูกแล้วถ่ายรูปเก็บไว้เยอะๆ คนที่เลี้ยงหมาก็ไม่ต่างกัน
หมาไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยง แต่มันคือ “ลูก” คือ “เพื่อน” และคือ “คนในครอบครัว”
เพราะงั้น การเก็บภาพของเขาไว้มากมายจึงเป็นเรื่องธรรมดาของทาสหมาทุกคนและคุณล่ะ รูปหมาเต็มเครื่องหรือเปล่า

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

🐕 ทำไมเราถึง “ชอบเรียกหมาว่าลูก”?

🧡 เพราะ “หมาคือครอบครัว ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง”

หมาไม่ได้แค่เป็นเพื่อน แต่เป็น “ลูก” ที่เราดูแลทุกวัน

• เราให้อาหาร

• เราอาบน้ำให้

• พาไปหาหมอ

• พาไปเที่ยว
  คือถ้าคนนี้ไม่ใช่ลูก ก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว!

หมารักเราเหมือนพ่อแม่

น้องหมาเดินตามทุกฝีก้าว เหมือนเด็กที่กลัวแม่หาย
เข้าห้องน้ำยังมีนั่งเฝ้า ไม่งั้นเห่า
กลับบ้านต้องมากอด มาคลอ มาขอนอนตัก
ความสัมพันธ์แบบนี้มันใช่เลย... ลูกแม่ชัดๆ

🥹

เวลามองตาน้องหมา เราจะรู้สึกได้เลยว่า

“เค้ารักเราจริงๆ นะ แบบไม่ต้องมีคำพูด”และเราคุยกับหมาเหมือนลูกจริงๆ

• “ลูกกินข้าวยัง”

• “วันนี้แม่จะกลับดึกนิดนึงนะคับ~”

• “ใครซน ลูกหรอ ลูกเนี่ยแหละ!”
  เราแทบจะเลิกใช้คำว่า "หมา" ไปเลย 😅

🧠 

น้องหมาเชื่อใจเราทุกวัน เห็นหน้าเราก็มีความสุข เหมือนเห็นหน้าแม่แท้ๆ
เราเลยรู้สึกว่า “เราต้องดูแลเค้าให้ดี”
แบบที่พ่อแม่คนหนึ่งจะรู้สึกว่า "ต้องเป็นผู้ใหญ่เพื่อคนตัวเล็กๆ คนนี้"

🩺 ในเวลาหมาไม่สบาย เราแทบจะขาดใจ

• ต้องพาไปหาหมอทันที แพงแค่ไหนก็ยอมจ่าย แต่ถ้าเราป่วยเอง กินยาพารากันไป

• คอยป้อนยาเหมือนเลี้ยงลูกป่วย
  คือใส่ใจสุดอะไรสุด

และนี่แหละที่ทำให้ใจเราผูกพันแบบพ่อแม่ลูกเต็มๆ

และคุณละเรียกหมาว่าลูกหรือเปล่า

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ทำไมไม่ได้เที่ยว เพราะเป็นห่วงหมา”?

🐾 หลายคนเวลาตัดสินใจจะออกเที่ยว แล้วเห็นแววตาของหมาก็เปลี่ยนใจ เพราะ เวลาเราไม่อยู่บ้านนานๆ “หมาไม่เข้าใจว่าเราจะกลับมา”
สำหรับเขา เราคือทั้งโลก การที่เราหายไปนาน = โลกพัง
เห็นหน้าเศร้าๆ ตอนเราหยิบกุญแจรถทีไร ใจอ่อนทุกที 🥹

⏳ อีกทั้งเวลาเที่ยวก็คิดถึงหมาตลอดเวลา

ไปเที่ยวก็ไม่ได้เที่ยวแบบเต็มที่

• เช็กกล้องวงจรปิด

• โทรถามคนดูแล

• เปิดรูปหมาดู

• เที่ยวไม่กี่วันก็อยากกลับบ้านแล้ว
  เรียกได้ว่า… ร่างอยู่ไกล แต่ใจอยู่บ้านกับหมาที่บ้าน 🐶💔🌊

🍼 และอีกความรู้สึกนึงคือ “เหมือนทิ้งลูกไว้ลำพัง”

น้องหมากินข้าวเองได้ก็จริง
แต่พอเราคิดว่าเค้านั่งรอหน้าประตูทั้งวัน
หรือเหงา ไม่มีใครเล่น ไม่มีใครคุยด้วย
เราก็รู้สึกผิดเหมือนพ่อแม่ที่ทิ้งลูกไว้คนเดียวเลยอะ

😣และหมาบางตัวก็คิดถึงเราหนักกว่าอีก

• เครียดเมื่อเราไม่อยู่

• ไม่กินข้าว

• เห่า/หอนทั้งวัน

• เฝ้าประตูไม่ยอมขยับ
  เห็นแบบนี้เจ้าของก็เลยไม่กล้าไปไหนนาน กลัวลูกไม่โอเคจริงๆ

💸 และ “บ้านที่มีหมา = ที่ที่เราอยากกลับไปเสมอ”

บางคนแค่เดินทาง 2 วันก็เริ่มไม่โอเคแล้ว
เพราะรู้ว่าที่บ้านมีใครบางตัวรออยู่
ไม่ต้องพูด ไม่ต้องโพสต์
แค่เห็นหางสะบัดแรงๆ ตอนกลับมา ก็พอแล้ว