สุนัขได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์มาตั้งแต่ไหนแต่ไร และรายงานชิ้นใหม่ที่สำรวจข้อมูลจากประชาชนเกือบ 4 ล้านคนในหลายประเทศ รวมทั้ง สหรัฐฯ แคนาดา นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย และอังกฤษ เป็นเวลาเกือบ 70 ปี ระบุถึงข้อดีของการเสี้ยงสุนัขอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือ อาจทำให้เจ้าของสุนัขมีอายุยืนยาวขึ้น ก็เป็นได้

รายงานการวิจัยจาก University of Toronto ที่ตีพิมพ์ในวารสาร Circulation ของสมาคมโรคหัวใจอเมริกัน ที่เผยแพร่ในวันอังคาร ชี้ว่า การเลี้ยงสุนัขสามารถช่วยลดอัตราการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุได้ราว 24% โดยเฉลี่ย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่ป่วยเป็นโรคหัวใจหรือหลอดเลือดเลี้ยงสมองอุดตัน (Stroke) ที่สามารถลดความเสี่ยงจากการเสียชีวิตได้ถึง 31%

รายงานวิจัยอีกชิ้นหนึ่งที่สำรวจชาวสวีเดนกว่า 300,000 คน บ่งชี้เช่นกันว่า คนที่อาศัยอยู่คนเดียวแต่เลี้ยงสุนัข และเคยมีอาการหัวใจล้มเหลว มีโอกาสเสียชีวิตลดลง 33% เทียบกับคนที่ไม่เลี้ยงสุนัข ในขณะที่ผู้เลี้ยงสุนัขที่อาศัยอยู่คนเดียว และเคยมีอาการสโตรค มีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตน้อยลง 27%

องค์การอนามัยโลก ระบุว่าโรคหัวใจล้มเหลว และโรคหลอดเลือดเลี้ยงสมองอุดตัน เป็นสาเหตุหลักอย่างหนึ่งของการเสียชีวิตจากโรคภัยไข้เจ็บทั่วโลก

ผช.ศ.โทฟ ฟอลล์ แห่งภาควิชาระบาดวิทยา มหาวิทยาลัย Uppsala ในสวีเดน ผู้จัดทำรายงานชิ้นนี้ ชี้ว่า ความเหงาและความแปลกแยกจากสังคม คือสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ซึ่งงานวิจัยชิ้นนี้ช่วยยืนยันว่าการมีสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่บ้าน สามารถช่วยคลายความเหงาเปล่าเปลี่ยว

เช่นเดียวกับรายงานของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคของสหรัฐฯ หรือ CDC ที่บอกว่า สุนัขช่วยลดความเครียดและลดอาการซึมเศร้าได้สำหรับคนทุกเพศและทุกวัย

นอกจากนี้การเลี้ยงสุนัขยังช่วยให้ผู้เลี้ยงได้เดินออกกำลังกายทุกวัน หรือทำกิจกรรมต่าง ๆ กับสุนัขของพวกเขา ซึ่งช่วยเพิ่มอายุขัยของผู้ที่ป่วยเป็นโรคร้ายต่าง ๆ ได้อีกด้วย โดยรายงานของสมาคมโรคหัวใจอเมริกันชี้ว่า ผู้เลี้ยงสุนัขมักได้ออกกำลังกายมากกว่าคนที่ไม่ได้เลี้ยงราว 30 นาทีต่อวัน

อย่างไรก็ตาม ดร.มาร์ธา กูลาตี บรรณาธิการ CardioSmart.org ซึ่งเป็นกระดานสนทนาของผู้ป่วยโรคหัวใจเพื่อการวิจัย ระบุว่า งานวิจัยทั้งสองชิ้นนี้ล้วนเป็นการวิเคราะห์ข้อมูลของกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งหมายความว่านักวิจัยไม่สามารถหาหลักการทางวิทยาศาสตร์โดยตรงมาอธิบายได้ว่าผู้เลี้ยงสุนัขมีอายุยืนกว่าเพราะเหตุใด

ถึงกระนั้น ดร.กูลาตี ชี้ว่า ปัจจุบันแพทย์โรคหัวใจจำนวนมากต่างแนะนำให้คนไข้ของตนเลี้ยงสุนัขเพื่อความผ่อนคลาย แต่ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นกับความสามารถทั้งในเรื่องของกำลังกาย กำลังใจ และกำลังทรัพย์ ของคนไข้ผู้นั้น ว่าจะสามารถเลี้ยงสุนัขได้อย่างดีหรือไม่ เพราะการดูแลสุนัขสักตัวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ และหากยังไม่พร้อม แทนที่น้องหมาจะเป็น “ตัวช่วย” อาจจะกลายเป็น “ภาระ” แทนก็เป็นได้