สัญชาตญาณดั้งเดิมของน้องหมาไม่ว่าจะการได้ยิน การดมกลิ่น การหวงอาณาเขต การคลุกของเหม็น แสดงอำนาจเหนือเพื่อให้ได้การยอมรับ เคารพต่อจ่าฝูงและกฏระเบียบของฝูงอย่างเคร่งครัด มีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดสูง แต่เมื่อนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงถูกแยกออกจากฝูงตั้งแต่ยังเด็ก ไม่ทันจะได้เรียนรู้สังคมของธรรมชาติน้องหมา และต้องอยู่ลำพังมากกว่าอยู่กับฝูง....จึงทำให้สัญชาตญาณฝูงของพวกเขาไม่มั่นคง แกว่งเขวไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ไม่สามารถยืนได้ด้วยขาของตัวเอง เอาตัวรอดยากมากขึ้น 

 

     การเลี้ยงพวกเขาอย่างตามใจ เอาใจเกินพอดีถึงขนาดหมดความเป็นธรรมชาติของความเป็นน้องหมา ทำให้พวกเขาหลงลืมสัญชาติของตัวเอง พึ่งพิงตัวผู้เลี้ยงเป็นหลัก ทำให้จิตใจของพวกเขาไม่มั่นคง ไม่สามารถยืนได้ด้วยขาของตัวเอง เอาตัวรอดยากมากขึ้น ยิ่งถ้าผู้เลี้ยงไม่มีความสุขุมมั่นคง ตามใจน้องหมาเหมือนเด็ก สภาวะอารมณ์ของพวกเขาจะกระวนกระวาย เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง สะสมให้เกิดพฤติกรรมก้าวร้าวได้ในเวลาต่อมา  

 

2. ไม่รู้ลำดับของตัวเองในครอบครัว